باسلام، عید برشما مبارک .

امروز که مصادف با میلاد بابرکت امام محمد باقر علیه السلام است بر خود لازم دیدم تا یکی از فرمایشات ایشان را بیان نمایم تا بیش از پیش سرلوحه زندگی قرار دهیم.

عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ أَبِی حَمْزَةَ الثُّمَالِیِّ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ: بُنِیَ الْإِسْلَامُ عَلَى خَمْسٍ الصَّلَاةِ وَ الزَّکَاةِ وَ الْحَجِّ وَ الصَّوْمِ وَ الْوَلَایَةِ وَ لَمْ تُنَادَ بِشَیْ‏ءٍ مَا نُودِیَ بِالْوَلَایَةِ وَ زَادَ فِیهَا عَبَّاسُ بْنُ عَامِرٍ فَأَخَذَ الناسُ بأربعٍ وترکوا یعنی هذه الولایةَ

این حدیث شریف درکتاب المحاسن ج1 ص286 نقل شده است .امام محمد باقر علیه السلام می فرمایند: اسلام بر پنج چیز بنا شده است:نماز وزکات وحج وروزه وولایت.وفریاد زده نشد به هیچ چیزی به اندازه ولایت ودر روایت دیگر عباس بن عامراز امام باقر اینگونه اضافه می کند که :پس مردم آن چهار چیز را  گرفتند ولی این ولایت که از همه مهمتر بود را رها کردند

دوستان باید بدانیم که شبیه این حدیث درکتب زیادی مانند کتاب کافی که ازمهمترین کتابهای ماشیعیان است نقل شده وجایگاه امامت وولایت را برای ما تعیین می کندچنانکه در حدیث دیگر امام ولایت را افضل از دیگر امور می نامد وکلید استفاده وبهره بردن از دیگر موارد بیان می فرمایند.

چه خوب است که در این عید با توسل به خود حضرت امام محمد باقر به ولایت چنگ بزنیم تا لذت واقعی را از اسلام واقعی ببریم.

باسلام

امشب باز هم می خوام درباره آیه صادقین صحبت کنم ولی به ذهنم زد که اول کتابی را بن شما معرفی کنم .

یکی از نویسندگانی که در زمینه امامت اهل بیت میتونه شما را یاری بده واطلاعات مناسبی را در این زمینه و موضوع به شما بیاموزه کتب آیت الله سید علی میلانی است که انتشارات حقایق در قم آنها را چاپ می کنه.

از ویژگیهای این نویسنده مشهور وتوانا این است که در اثبات مطالب مورد نظر از کتب اهل سنت وشیعه با هم استفاده کرده وبه همین دلیل فکر می کنم برای افرادی که حساسیت دارند می تونه بسیار مفید باشه.

اما در باب موضوع موردنظرمان امشب چن حدیث از کتب اهل سنت در باره مصادیق آیه صادقین بیان می کنم تا مشخص شود که علمای شیعه در سخنان خود به بیراهه نرفته اند.

حافظ  مزّی در کتاب تهذیب الکمال فی اسماء الرجال جلد5صفحه84 می نویسد:

وقال محمد بن الصلت الاسدی عن ابیه عن جعفربن محمد فی قوله تعالی: اتقوا الله وکونوا مع الصادقین قال:محمد وعلیّ

حاکم حسکانی از دیگر بزرگان اهل سنت نیز در کتاب شواهد التنزیل 341/1/ش350این روایت را البته با سندی دیگراز قول امام جحفرصادق علیه السلام نقل می کندفی قوله:اتقوا الله و کونوا مع الصادقین قال : یعنی مع محمد وعلیّ

از دیگر بزرگان اهل سنت حبری است که در کتاب تفسیر خود درباره این آیه می نویسد: نزلت فی علی بن ابیطالب خاصة

همانطور که دیدیم این 3نمونه تنها بخش کمی از روایاتی است که در این زمینه نقل شده ومصداق صادقین را بیان نموده که همان امیرالمؤمنین است که دارای صفت عصمت است همانطور که قبلاّگفتیم از مدلولات این آیه است وبعد از ایشان دیگر امامان شیعه دارای این جایگاه شده اند همانطور که از آیات وروایات دیگر بعداً برای شما بیان خواهد شد.

عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ عَلَیْهِ السَّلَامُ، قَالَ: «مَا عُبِدَ اللَّهُ‏ بِشَیْ‏ءٍ مِنَ التَّحْمِیدِ أَفْضَلَ مِنْ تَسْبِیحِ‏ فَاطِمَةَ عَلَیْهَا السَّلَامُ، وَ لَوْ کَانَ شَیْ‏ءٌ أَفْضَلَ مِنْهُ، لَنَحَلَهُ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ فَاطِمَةَ عَلَیْهَا السَّلَامُ».

همانا خدای متعال در حمد وستایش به چیزی بالاتر از تسبیحات حضرت فاطمه زهرا علیهاسلام پرستش نشده است و اگر چیزی افضل وبرتر از آن وجود داشت پیامبر اکرم صلی الله علیه واله آن را به ایشان اعطا می نمود.

(کافی باب التعقیب بعد الصلاة)

میلاد باشکوه ام ابیها را خدمت همه عاشقان وارادتمندان ابشان بخصوص امام زمان عجل الله فرجه تبریک وتهنیت عرض می نمایم.

حدیث فوق را به مناسبت این شب عزیز انتخاب کردم که نشانه عظمت ایشان است را انتخاب نمودم تا باتوسل به این بانوی شریف ومداومت کردن بر این ذکر که امام صادق علیه السلام آن را ذکر کثیر نامیدند بتوانیم در راه تقرب به خدای متعال گام محکم برداریم .
الکافی (ط - الإسلامیة) / ج‏2 / 500 / باب ذکر الله عز و جل کثیرا .....  ص : 498
4- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَکَمِ عَنْ سَیْفِ بْنِ عَمِیرَةَ عَنْ بَکْرِ بْنِ أَبِی بَکْرٍ عَنْ زُرَارَةَ بْنِ أَعْیَنَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: تَسْبِیحُ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ ع- مِنَ الذِّکْرِ الْکَثِیرِ الَّذِی قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ- اذْکُرُوا اللَّهَ ذِکْراً کَثِیراً.
ونه تنها خود بلکه خانواده وفرزندان خود را نیز مانند ائمه اطهار به این ذکر شریف بخوانیم تا از شقاوت وبدبختی رهایی پیدا کنند.

باسلام؛

امشب بنا بر قولی که داده بودم سعی خود را بر عمل به این حدیث شریف شروع می کنم و اولین راه تمسک به کتاب خدا وعترت پیامبر این است که این نکته را به زبان بیاوریم تا از ضلالت وگمراهی دور شویم همانطور که پیامبر اکرم این سخن را فرمودند.

باتوجه به اینکه در این حدیث ابتدا تمسک به قرآن شریف بیان شده ماهم همین رویه را پی می گیریم و ابتدا بعضی ازآیاتی که در مورد امامت سخن می گوید را بیان می کنیم سپس به بیان احادیث می پردازیم.

اولین آیه ای که مورد بررسی می دهیم عبارت است از:

یَأَیهَُّا الَّذِینَ ءَامَنُواْ اتَّقُواْ اللَّهَ وَ کُونُواْ مَعَ الصَّادِقِینَ(119-توبه)

این آیه از جمله آیاتی است که کمتر در این زمینه بیان می شود وبه همین خاطر نیز ماآن را در ابتدای کار ذکرکردیم و برای توضیح بیشتر ابتدا ترجمه آن را ذکر می کنیم :

119 اى کسانى که ایمان آورده‏ اید، از خدا پروا کنید و با راستگویان باشید (که مصداق اتم آنها اهل بیت معصوم پیامبرند).

برای استدلال توسط این آیه ابتدا ازلفظ صادقین شروع می کنیم.

ترجمه تفسیر المیزان    ج‏9    548    

کلمه" صدق" در اصل به معناى این است که گفتار و یا خبرى که داده مى‏شود با خارج مطابق باشد، و آدمى را که خبرش مطابق با واقع و خارج باشد" صادق" مى‏گویند. و لیکن از آنجایى که بطور استعاره و مجاز اعتقاد و عزم و اراده را هم قول نامیده‏ اند در نتیجه صدق را در آنها نیز استعمال کرده، انسانى را هم که عملش مطابق با اعتقادش باشد و یا کارى که مى‏کند با اراده و تصمیمش مطابق باشد، و شوخى نباشد، صادق نامیده‏ اند.

حال که معنای صادقین را توسط علامه طباطبایی دانستیم به چند نکته دیگر که ازدقت در این آیه می فهمیم نیز می پردازیم:

مسأله اول: این آیه دلالت بر وجود صادقین درهمه زمانهاتا روز قیامت داردچرا که همه مسلمانان بر این نکته اذعان دارند که قرآن به زمان خاصی اختصاص ندارد ودر هر زمانی کاربردومصداق دارد وبه مؤمنان دستور می دهد که با آنان همراه باشند

مفاتیح الغیب    ج‏16    166    

أنه تعالى أمر المؤمنین بالکون مع الصادقین، و متى وجب الکون مع الصادقین فلا بد من وجود الصادقین فی کل وقت‏

مسأله دوم: این آیه دلالت بر این دارد که صادقین معصوم هستند زیرا انسانهابرفرض که جایزالخطا باشند جایز نیست که همراهی بکنند از شخصی مانند خود،در نتیجه پس صادقین باید عصمت داشته باشندتا مورد همراهی قرار گیرند.

مفاتیح الغیب    ج‏16    167    

فهذا یدل على أنه واجب على جائز الخطأ کونه مع المعصوم عن الخطأ حتى یکون المعصوم عن الخطأ مانعا لجائز الخطأ عن الخطأ، و هذا المعنى قائم فی جمیع الأزمان‏

همانطور که دیدید در این نوشتار سعی شد از منابع شیعه مانند تفسیر المیزان نوشته علامه طباطبایی وهمچنین از یکی از مهمترین تفاسیر اهل سنت یعنی تفسیر مفاتیح الغیب امام فخر رازی که معروف به تفسیر کبیر است استفاده بردیم.

امید است که مورد رضایت صادقین هر دو سرا واقع افتد.